του Δημήτρη Διαμαντίδη
Προβληματισμούς για την προστασία του περιβάλλοντος γεννά η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
Όπως επισημαίνουν περιβαλλοντικοί φορείς και πρωτοβουλίες πολιτών από τουριστικές περιοχές της χώρας, η οποιαδήποτε απόφαση για την παραχώρηση του δικαιώματος της απλής χρήσης των ακτών, έναντι ανταλλάγματος, πρέπει να έχει ως αφετηρία της την προστασία του κοινόχρηστου χώρου, του θαλάσσιου οικοσυστήματος αλλά και του δικαιώματος του κάθε πολίτη για ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση στον αιγιαλό και στην χρήση της ακτής.
Οι παραλίες που αποδίδονται για κοινή χρήση δεν πρέπει να είναι μόνο εκείνες που παραμένουν ελεύθερες έπειτα από τις δημοπρασίες ή τις απευθείας παραχωρήσεις.
Οι παραλίες για κοινή χρήση αφορούν πολίτες που δεν επιθυμούν την χρήση των παραχωρούμενων τμημάτων και τις υπηρεσίες των ποικίλων επιχειρηματικών δράσεων που απευθύνονται, έναντι αμοιβής, προς τους λουόμενους.
Οι κοινής χρήσης παραλίες πρέπει να είναι επιλεγμένες και να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και τις προϋποθέσεις που τίθενται για τις εκμισθούμενες.
Πρέπει να εξασφαλίζεται ότι και για τις παραλίες αυτές το εύρος του αιγιαλού θα είναι μεγαλύτερο των τριών μέτρων, ενώ δεν μπορούν να χαρακτηρίζονται ως παραλίες κοινής χρήσης, βραχώδεις και απόκρημνες ακτές ή ακτές, που ενέχουν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών.
Ακόμη, η τήρηση των υποχρεώσεων που προβλέπονται για τους μισθωτές από τη σχετική νομοθεσία και τις συμβάσεις παραχώρησης πρέπει να ελέγχεται με επιμέλεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να ληφθεί για τον έλεγχο των αποστάσεων και την πυκνότητα ομπρελών/ξαπλωστρών, τη διασφάλιση της προσβασιμότητας και την προστασία του περιβάλλοντος.
Επιπλέον, περιβαλλοντικές οργανώσεις δηλώνουν κάθετα αντίθετες με την εκμίσθωση παραλιών για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων, καθώς αντιλαμβάνονται την παραλία ως ένα κοινόχρηστο χώρο ήπιας αξιοποίησης, κολύμβησης και άθλησης και όχι ως χώρο 24ωρης εντατικής καταπόνησης ανθρώπων και περιβάλλοντος.
Η μετατροπή παραλιών σε προαύλια ταβέρνας και μπαρ δεν συνάδουν με την αντίληψη αυτήν. Αντίθετα νοθεύουν την ως τώρα εικόνα της ήρεμης ελκυστικής ελληνικής ακτής που αποτελεί σπουδαία κληρονομιά της τουριστικής μας παράδοσης και αναντικατάστατο περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού τουρισμού.
Τέλος, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν τις δημοτικές αρχές ανά την χώρα να προστατεύσουν με κάθε τρόπο τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της παραλίας και την απρόσκοπτη χρήση του από τους πολίτες.