Μια νέα ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, που θα μπορούσε να είναι πιο αποδοτική και από την αιολική, μπορεί να αποτελέσει το νερό που εξατμίζεται, αναφέρουν οι επιστήμονες.
Περίπου η μισή ηλιακή ενέργεια απορροφάται από την επιφάνεια της Γης και, μεταξύ άλλων, προκαλεί την εξάτμιση του νερού. Η ενέργεια που δημιουργείται από την εξάτμιση, είναι δυνατό στη συνέχεια να αξιοποιηθεί, αναφέρουν Αμερικάνοι επιστήμονες στη νέα τους μελέτη, σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, η ηλεκτρική ενέργεια που είναι δυνατό να παραχθεί από τη φυσική εξάτμιση του νερού, μπορεί να φθάσει τα δέκα βατ ανά τετραγωνικό μέτρο, θα μπορούσε, δηλαδή, να είναι τριπλάσια σε σχέση με την αιολική ενέργεια.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τους τουρκικής καταγωγής Οζγκούρ Σαχίν και Αχμέντ-Χαμντί Τσαβούσογλου, ανέπτυξαν ένα μοντέλο, που περιγράφει τη νέα διαδικασία της παραγωγής και άντλησης ενέργειας: Μια μηχανή με τα κατάλληλα υλικά τοποθετείται πάνω από ένα σημείο, όπου γίνεται εξάτμιση του νερού, π.χ. σε μία λίμνη, και λειτουργεί ως γεννήτρια με αποτέλεσμα να παράγεται ηλεκτρισμός.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, η εξάτμιση των υδάτων από τις λίμνες και άλλους ταμιευτήρες νερού με έκταση 0,1 τετραγωνικού χιλιομέτρου στις ΗΠΑ, μπορεί να παράγει έως 325 γιγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας, καλύπτοντας περίπου το 70% του ενεργειακού δυναμικού της χώρας.
Ανάμεσα στα πλεονεκτήματα που προσφέρει η εξάτμιση του νερού για την άντληση ενέργειας είναι και το γεγονός ότι η μέθοδος αυτή επηρεάζεται λιγότερο από τις μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες σε σύγκριση με τις πηγές ενέργειας που βασίζονται στην αξιοποίηση των ανέμων και της ηλιοφάνειας.
Επιπλέον, επισημαίνουν οι ερευνητές, ο ηλεκτρισμός από την εξάτμιση των υδάτων μπορεί να παράγεται τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα. Ακόμα, οι ειδικοί αναφέρουν κάτι που ίσως είναι προφανές: Όσο πιο ηλιόλουστη και με ξηρό κλίμα είναι μια χώρα (όπως η Ελλάδα), τόσο πιο αξιοποιήσιμη είναι η νέα ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.
Χάρη στις τεχνολογίες του μέλλοντος, εκτιμάται ότι αργότερα θα είναι δυνατό να περιορισθούν σχεδόν στο μισό οι απώλειες από την εξάτμιση του νερού, γεγονός που θα μπορούσε να αποβεί ιδιαίτερα χρήσιμο και σε περιοχές που αντιμετωπίζουν φαινόμενα λειψυδρίας.
Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζεται εκ μέρους των ειδικών η ανάγκη να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο οι τεχνολογίες αξιοποίησης των εξατμιζόμενων υδάτων προκειμένου αυτές να γίνουν στο μέλλον εξίσου ανταγωνιστικές ως προς την απόδοσή τους στην παραγωγή ενέργειας, σε σύγκριση με τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά.