Ανησυχία επιστημόνων για την πιθανή κατάρρευση του «Παγετώνα της Αποκάλυψης» (φωτο)

Αντίστροφη μέτρηση για έναν από τους μεγαλύτερους παγετώνες της Ανταρκτικής, και οι επιστήμονες κρούουν των κώδωνα του κινδύνου στο πλαίσιο της ετήσιας συνάντησης της American Geophysical Union (AGU).

Ο παγετώνας Thwaites στη Δυτική Ανταρκτική είναι ο πιο πλατύς στη Γη, με πλάτος 120 χλμ, ενώ εκτείνεται σε βάθος 800-1.200 μέτρων στη γραμμή όπου μετατρέπεται από μια μάζα πάγου που βρίσκεται στη Γη σε ένα πλωτό παγετώνα στη Θάλασσα του Αμούνδσεν.

Ο Thwaites χαρακτηρίζεται επίσης και ως «Παγετώνας της Αποκάλυψης» (Doomsday Glacier). Η κατάρρευσή του θα μπορούσε να εκκινήσει ένα «ντόμινο» κατάρρευσης παγετώνων στην Ανταρκτική αυτήν την δεκαετία.

Οι τελευταίες έρευνες από την παγωμένη ήπειρο δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα τελευταία 30 χρόνια, ο ρυθμός τήξης των παγετώνων της Δυτικής Ανταρκτικής έχει πενταπλασιαστεί. Οι πάγοι που διαρρέουν σήμερα στη Θάλασσα του Αμούνδσεν ευθύνονται για ποσοστό 4% της ανόδου της στάθμης των θαλασσών παγκοσμίως. Ενδεχόμενη ταχεία κατάρρευση του παγετώνα θα μπορούσε να προκαλέσει άνοδο των υδάτων κατά 65 εκατοστά, προειδοποιούν οι ερευνητές.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Live Science, η παρακολούθηση του Thwaites είχε δείξει ότι ο παγετώνας αλλάζει πιο δραματικά από οποιοδήποτε άλλο σύστημα ωκεανού και πάγου στην Ανταρκτική, λόγω της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και της αύξησης της θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς της Γης. O Thwaites έχει ήδη χάσει 900 δισ. τόνους πάγου από το 2000, η ετήσια απώλεια πάγου του διπλασιάστηκε τα τελευταία 30 χρόνια και τώρα χάνει περίπου 50 δισ. τόνους περισσότερο πάγο από ό,τι δέχεται σε χιονοπτώσεις κάθε χρόνο, σύμφωνα με τo The International Thwaites Glacier Collaboration (ITGC).

Αν ο Thwaites κομματιαστεί πλήρως και απελευθερώσει όλο του το νερό στον ωκεανό, τα επίπεδα της θάλασσας ανά τον κόσμο θα αυξάνονταν κατά πάνω από 65 εκατοστά.

Εάν ο Thwaites κατέρρεε εντελώς και απελευθέρωνε όλο το νερό του στον ωκεανό, η στάθμη της θάλασσας παγκοσμίως θα ανέβαινε κατά περισσότερο από 65 εκατοστά, δήλωσε ο επικεφαλής συντονιστής της ITGC Τεντ Σκάμπος, ένας από τους εισηγητές στην AGU και ανώτερος ερευνητής στο Cooperative Institute for Research in Environmental Sciences (CIRES).

«Θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη άνοδο της στάθμης της θάλασσας, έως και 3 μέτρα, αν παρασύρει και τους γύρω παγετώνες», συμπλήρωσε ο κ. Σκάμπος.

Σήμερα, περισσότεροι από 100 επιστήμονες στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο συνεργάζονται σε οκτώ ερευνητικά προγράμματα για την παρατήρηση του παγετώνα. Τα ευρήματα αυτά, καθώς και οι συνεχιζόμενες έρευνες των επιστημόνων στην Ανταρκτική, θα ενημερώσουν τις στρατηγικές των φορέων χάραξης πολιτικής για την παρακολούθηση των επιπτώσεων του λιωσίματος των παγετώνων στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά τις επόμενες δεκαετίες.

Στο πλαίσιο της μελέτης του παγετώνα Thwaites, κάποιοι επιστήμονες άνοιξαν τρύπες μέσα στον πάγο για να κοιτάξουν τον ωκεανό εκατοντάδες μέτρα κάτω από αυτόν, ενώ άλλοι χρησιμοποίησαν τηλεκατευθυνόμενα καταδυτικά ρομπότ για να μελετήσουν τη ζώνη γείωσης του παγετώνα. Έλαβαν μετρήσεις θερμοκρασίας και μέτρησαν την αλατότητα του ωκεανού, επιβεβαιώνοντας ότι τα νερά βαθιά κάτω από τον πάγο ήταν αρκετά θερμά ώστε να προκαλέσουν σημαντικό λιώσιμο.

Μια άλλη ομάδα επιστημόνων διαπίστωσε ότι η παλιρροϊκή δραστηριότητα θα μπορούσε να επηρεάσει τον πάγο αυξάνοντας την εκροή ζεστού νερού στο εσωτερικό του παγετώνα μέσω των ρηγμάτων, κάτι που επιταχύνει την κατάρρευση του Thwaites, εξήγησε η Lizzy Clyne, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Lewis and Clark College στο Πόρτλαντ του Όρεγκον.

Οι στερεές μάζες πάγου στο Thwaites που κάποτε συνέβαλαν στη συγκράτηση της παγοκρηπίδας, επίσης καταρρέουν. Η παγετώδης γλώσσα- ένα τμήμα της παγοκρηπίδας που προεξέχει προς τη θάλασσα – είναι πλέον «μια χαλαρή συστάδα παγόβουνων και δεν επηρεάζει το ανατολικό, πιο σταθερό τμήμα της παγοκρηπίδας», εξήγησε η Erin Pettit, αναπληρώτρια καθηγήτρια Γεωφυσικής και Παγετωνολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.

Όταν η παγετώδης γλώσσα ήταν πιο σταθερή, επιβράδυνε τη ροή της ανατολικής παγοκρηπίδας προς τον ωκεανό. Αλλά με την απώλεια αυτής της αντίστασης, η ροή της ανατολικής παγοκρηπίδας έχει μετατοπιστεί τα τελευταία 10 χρόνια. Οι ρωγμές εξαπλώνονται ταχύτατα στον πάγο και αυτό το τμήμα της υφαλοκρηπίδας πιθανότατα θα σπάσει σε εκατοντάδες παγόβουνα μέσα σε λίγα χρόνια, προειδοποίησε η Pettit.

Ορισμένες από τις αλλαγές στον πάγο του Thwaites είναι τόσο γρήγορες και δραματικές που οι επιστήμονες τις παρακολουθούν να συμβαίνουν σε πραγματικό χρόνο, όπως η εμφάνιση  ενός γιγάντιου ρήγματος στην ανατολική παγοκρηπίδα πριν από δύο χρόνια.

Ενώ η άμεση πρόγνωση είναι ζοφερή για την παγοκρηπίδα Thwaites, η μακροπρόθεσμη πρόβλεψη για τον υπόλοιπο παγετώνα είναι λιγότερο σίγουρη. Σε περίπτωση κατάρρευσης της υφαλοκρηπίδας, η ροή του παγετώνα πιθανότατα θα επιταχυνθεί προς τον ωκεανό, με τμήματα του να τριπλασιάζουν ενδεχομένως την ταχύτητά τους, ενώ άλλες αλυσιδωτές αντιδράσεις θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο στην επιτάχυνση της θραύσης και της τήξης του πάγου, δήλωσε ο κ. Σκάμπος στο AGU.

Εν τω μεταξύ, οι ομάδες του ITGC θα συνεχίσουν να παρακολουθούν και να αναλύουν τις αλλαγές στη συνεχιζόμενη αλληλεπίδραση μεταξύ παγετώνα, παγοκρηπίδας και ωκεανού, για να βοηθήσουν τους παγκόσμιους ηγέτες και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να προετοιμαστούν για το τι έρχεται στη συνέχεια.

Η υποχώρηση  του παγετώνα Thwaites παρακολουθείται στενά εδώ και δεκαετίες από τους επιστήμονες. Το εσωτερικό του συνδέεται με το τεράστιο τμήμα του Πάγου της  Δυτικής Ανταρκτικής που βρίσκεται βαθιά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ο παγετώνας θεωρείται πύλη στην πλειονότητα της πιθανής συνεισφοράς της Δυτικής Ανταρκτικής στο επίπεδο της θάλασσας.

Μαζί με τον παγετώνα Pine Island, έχει περιγραφεί ως μέρος του «αδύναμου υποκοιλίου» του πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής.Σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες για τη σταθερότητα τους όσο και τις παρατηρήσεις των μεγάλων αλλαγών που συντελούνται στους δύο παγετώνες παρατηρείται  ότι  τελευταία χρόνια, η ροή και των δύο αυτών παγετώνων έχει επιταχυνθεί και οι επιφάνειές τους έχουν μειωθεί.

Σημειώνεται ότι ο παγετώνας Thwaites δέχεται θερμότητα από τον φλοιό της Γης, καθώς βρίσκεται μόλις 10 έως 15 μίλια βάθος κάτω από τη Δυτική Ανταρκτική, σε σύγκριση με περίπου 25 μίλια στην Ανατολική Ανταρκτική.

ΠΗΓΗ: Live Science

 

 

Αν σας άρεσε το άρθρο, Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση