ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον συνάδελφο για την ερώτηση, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να απαντήσουμε σε ένα κομβικό πολιτικό ερώτημα και μάλιστα της τρέχουσας επικαιρότητας.
Τι είναι προοδευτικό και τι είναι συντηρητικό; Χαίρομαι που, καταρχήν, συμφωνούμε ότι είναι προοδευτικό να λέμε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν μία θετική συνεισφορά στην ελληνική οικονομία, στην ελληνική κοινωνία, στην προστασία και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος.
Ασφαλώς το ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελούν μια θετική συνεισφορά, αυτό δεν πρέπει να είναι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις από όλους μας, είτε ανήκουμε στο Εθνικό Κοινοβούλιο είτε είμαστε εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με το κατά πόσον τα αιολικά, τα οποία αντικειμενικά έχουν μία πιο βαρύνουσα επίπτωση στο φυσικό περιβάλλον σε σχέση με άλλες μορφές ανανεώσιμων πηγών ενέργειες, έχουν δυνατότητα επέκτασης στη χώρα.
Εδώ, λοιπόν, απαντώ ευθέως ότι, ναι, όσον αφορά στα αιολικά δεδομένου ότι δεν έχουν φτάσει ακόμα τον εθνικό στόχο έτσι όπως αυτός έχει προσδιοριστεί, έχουμε δυνατότητες να έχουμε και άλλες επενδύσεις αιολικών.
Η τρίτη παρατήρηση για το τι συνιστά πρόοδο και το τι συνιστά συντήρηση σχετίζεται με την ευρύτερη συζήτηση, κατά πόσον σε προστατευόμενες περιοχές μπορούν να εγκατασταθούν τέτοιου είδους επενδύσεις.
Απαντώ, λοιπόν, ευθέως ότι για μας πρόοδος, φιλολαϊκή πολιτική, εθνικά χρήσιμη και ωφέλιμη πολιτική είναι να αντιμετωπίσουμε το περιβάλλον, όχι ως μια αποστειρωμένη έκταση και περιοχή πάνω από 25% της ελληνικής επικράτειας όπου απαγορεύεται ακόμα και να κοιτάξει κανείς, αλλά αντίθετα το φυσικό περιβάλλον πρέπει να το αντιμετωπίζουμε έτσι όπως ακριβώς επιβάλουν οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έτσι όπως ακριβώς έχουν ήδη πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί. Και η προσέγγιση αυτή είναι μια προσέγγιση ανάπτυξης, προστασίας, ανάδειξης, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και απόλυτης συμβίωσης των προστατευόμενων περιοχών με τις αντίστοιχες τοπικές κοινωνίες.
Θα αναφέρω, κύριε Πρόεδρε, ένα μόνο αριθμό καθώς χαίρομαι για αυτήν την ερώτηση, γιατί μας δίνεται η δυνατότητα να το επαναλάβουμε στο Εθνικό Κοινοβούλιο: Η Ευρώπη έχει 27.000 προστατευόμενες περιοχές. Στην Ελλάδα οι προστατευόμενες είναι 419. Στις 27.000 προστατευόμενες περιοχές δουλεύουν 8.000.000 άνθρωποι και οι εθνικές οικονομίες έχουν κάθε χρόνο έσοδα 65 δισεκατομμυρίων ευρώ, γιατί εκεί υπάρχει σοβαρή αντιμετώπιση του περιβάλλοντος, αναπτυξιακή, περιβαλλοντικά ευαίσθητη, κοινωνικά χρήσιμη.
Μην αναρωτηθείτε για τα αντίστοιχα μεγέθη της Ελλάδας. Θα είναι απογοητευτικά. Ακριβώς αυτήν την απογοήτευση και αυτήν τη λαθεμένη πολιτική πρέπει όλοι μαζί να συμφωνήσουμε και να την αλλάξουμε.
Στη δευτερολογία μου θα απαντήσω για τις επιμέρους παρατηρήσεις του συνάδελφου, τον οποίο πάλι θέλω να ευχαριστήσω για την ερώτηση
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριε Υπουργέ, μπορείτε να απαντήσετε και στη δική μου ερώτηση; Έχουμε πετύχει το στόχο για τα φωτοβολταϊκά;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Έχει υπερκαλυφθεί, κύριε Πρόεδρε.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε με το συνάδελφο για το τι είναι πρόοδος και τι είναι συντήρηση.
Να απαντήσω κατ’ αρχήν ευθέως στο καθαρά τεχνικό ζήτημα. Οι απαντήσεις επί της συγκεκριμένης προειδοποιητικής επιστολής έχουν πληρέστατα απαντηθεί από τις υπηρεσίες και επίσημα θα φύγουν από το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας προς την επιτροπή. Ταυτόχρονα, τις επόμενες μέρες θα υπάρξει συνάντηση σε καθαρά τεχνικό επίπεδο ώστε να επιλυθούν οι όποιες απορίες. Άρα, για το ίδιο αυτό καθ’ εαυτό το θέμα οι τεχνικές απαντήσεις έχουν ήδη αποσταλεί και θα διευκρινιστούν και δια ζώσης.
Έρχομαι όμως σε ένα ζήτημα που είναι ένα στάδιο πιο πάνω απ’ αυτό που συζητούμε, δηλαδή το πώς η χώρα εφαρμόζει τις κοινοτικές οδηγίες. Απαντώ, λοιπόν, ευθέως ότι έχουμε ενσωματώσει στο εθνικό μας δίκαιο το σύνολο των οδηγιών και κανονισμών που προβλέπονται για την προστασία του περιβάλλοντος σε σχέση με τις εφαρμογές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το ειδικό χωροταξικό για τον τουρισμό και η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που εκπονήθηκε για το ειδικό χωροταξικό των ΑΠΕ και το οποίο είναι το διακύβευμα της συγκεκριμένης διαδικασίας, πρέπει να σας πω ότι υπέστη τον αυστηρότερο δυνατό έλεγχο. Ήταν ο έλεγχος του Συμβουλίου της Επικρατείας, του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας.
Διαβάζω κατά λέξη, για να μην υπάρξει παρανόηση, την απόφαση 1421 του 2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας.
«Μετά από αίτηση ακυρώσεως διαφόρων οργανώσεων η στρατηγική μελέτη πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις δεδομένου ότι περιγράφει και αξιολογεί τις αναμενόμενες επιπτώσεις και την εφαρμογή του σχεδίου».
Συνεχίζει η απόφαση και καταλήγει: «Επομένως, οι περί του αντιθέτου προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι».
Κατά συνέπεια από πλευράς εφαρμογής του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Εθνικού Δικαίου, το Συμβούλιο Επικρατείας έχει γνωμοδοτήσει και επ’ αυτού περιττεύει οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση.
Θα ήθελα να μιλήσω τώρα επί της ουσίας.
Ερώτηση πρώτη: Άραγε, έχουμε προβλέψει να υπάρχουν προδιαγραφές, ώστε να μην επιβαρύνονται υπερβολικά συγκεκριμένες περιοχές; Απαντώ ενδεικτικά με τα κριτήρια που εφαρμόζονται. Πρώτον, θεσμοθετήθηκε η φέρουσα ικανότητα. Κατά συνέπεια στο ειδικό χωροταξικό έχουμε πει για όλη τη χώρα μέχρι ποιου βαθμού μπορούν συγκεκριμένες περιοχές να υποδεχθούν επενδύσεις από αιολικά πάρκα.
Δεύτερον: Προσδιορίστηκαν συγκεκριμένες αποστάσεις και η ισχύς των γεννητριών οι οποίες θα πρέπει να είναι απολύτως αποδεκτές. Προφανώς αυτά που συνιστούν γενικές αρχές σε εθνικό επίπεδο, όταν ερχόμαστε στην περιβαλλοντική έγκριση κάθε επένδυσης εξειδικεύονται, αναλύονται, αξιολογούνται από τις αρμόδιες κατά το νόμο υπηρεσίες και πάρα πολλές φορές μειώνονται σημαντικά τα μεγέθη των αντίστοιχων επενδύσεων.
Βεβαίως, υπάρχει και ένα ακόμα ζήτημα για το οποίο πρέπει πάντα να είμαστε ευαίσθητοι. Είναι το ζήτημα της ορνιθοπανίδας. Αφορά αυτό πράγματι την πλούσια ποικιλότητα της χώρας μας στο συγκεκριμένο αντικείμενο, όπου προβλέπεται η εκπόνηση ειδικών ορνιθολογικών μελετών προκειμένου να προστατεύουμε και αυτό το ευαίσθητο μέρος του συνολικού φυσικού μας περιβάλλοντος.
Επιτρέψτε μου μόνο, κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνοντας, να πω ότι έχουμε τη χαρά καθώς πριν από ενάμιση μήνα η χώρα μας για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια απόλυτης ανυπαρξίας μας στα ζητήματα της προστασίας την εθνικής βιοποικιλότητας -που είναι ο μεγαλύτερος πλούτος της πατρίδας μας καθώς περιλαμβάνει πάνω από 6.500 είδη, με αποτέλεσμα να έχουμε την πιο πλούσια βιοποικιλότητα της Μεσογείου- απέκτησε εθνική στρατηγική με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης. Δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης η συγκεκριμένη υπουργική απόφαση, την οποία είχα την τιμή να υπογράψω και η Ελλάδα πια έχει στρατηγική προστασίας αυτού του πλούτου, ο οποίος συνιστά ταυτόχρονα μια ηθική υποχρέωσή μας απέναντι στο σήμερα και στο αύριο.
Παράλληλα όμως –κι εδώ συμφωνούμε απόλυτα- συνιστά μια τεράστια αναπτυξιακή πολιτική στο πλαίσιο μιας ισόρροπης αειφορικής ανάπτυξης το γεγονός ότι μπορούμε να έχουμε ταυτόχρονα και συμβιούσες όλες μαζί τις δράσεις του τουρισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος, της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της αειφορικής ύπαρξης των ανθρώπινων κοινωνιών σε αυτόν τον ευρύτερο χώρο.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
