του Νίκου Αβουκάτου
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η εξάπλωση των μοβ μεδουσών στις ελληνικές θάλασσες. Σύμφωνα με το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας οι κινήσεις τους δείχνουν την παρουσία τους και στο Ιόνιο από τις αρχές Απριλίου. Ήδη έχουν ήδη καταγραφεί σε Ζάκυνθο, Παξούς, Αντίπαξους, Κεφαλονιά, Αμβρακικό κόλπο και Κέρκυρα.Πέρσι το καλοκαίρι οι μοβ μέδουσες είχαν μονοπωλήσει τις συζητήσεις σχεδόν όλων των παραθεριστών. Φέτος, πριν ακόμα μπει επισήμως το καλοκαίρι οι Pelagia noctiluca έχουν δώσει ήδη «δώσει το παρόν» στο Ιόνιο.
Μιλώντας στη Greenagenda.gr, o Επαμεινώνδας Χρήστου, Διευθυντής Ερευνών Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας ΕΛΚΕΘΕ, αυτές οι μέδουσες παρουσιάζουν ένα μοτίβο εμφάνισης δηλαδή κάνουν υπερδεκαετείς κύκλους με περίοδο εμφάνισης δύο με τρία χρόνια το πολύ και μετά εξαφανίζεται πάλι. Άρα με βάση αυτό το σκεπτικό είχαμε πέρσι έναν πληθυσμό στο Αιγαίο ο οποίος λογικά δίνει περιστατικά και φέτος τα οποία φυσιολογικά θα έχουν λιγότερη ένταση με τα περσινά, με βάση τις υπάρχουσες καταγραφές. Τις τελευταίες ημέρες εμφανίστηκαν και στο Ιόνιο σε διάφορα νησιά όπως σε Ζάκυνθο, Παξούς, Αντιπαξούς, Κεφαλονιά, Αμβρακικό κόλπο και Κέρκυρα. Μέχρι πέρυσι το πρόβλημα εντοπίζονταν σε περιοχές του Αιγαίου, σε ακτές της Ισπανίας και λίγο στην Γαλλία, τώρα έχουμε φτάσει να έχουμε επέκταση της μωβ μέδουσας σε όλη τη Μεσόγειο συμπεριλαμβανομένου και του Ιόνιου πελάγους.
«Το πρόβλημα είναι να μην έχουμε την εμφάνιση σμηνών που δεν αντιμετωπίζονται. Στο Ιόνιο άρχισαν όμως να εμφανίζονται σμήνη. Η λογική λέει ότι όπου έχουμε μια εμφάνιση σμήνους πρέπει να περιμένουμε να έχουμε ένα μοτίβο το οποίο θα έχει ένταση διαρκεί δύο με τρία χρόνια Αυτό όμως μένει να επαληθευτεί δεν μπορώ να εγγυηθώ κάτι ούτε έχουμε έναν τρόπο πρόβλεψης» υπογράμμισε ο κ. Χρήστου.
Η μοβ μέδουσα (Pelagia noctiluca), θεωρείται από τα πιο επικίνδυνα είδη μεδουσών στην Μεσόγειο. Το τσίμπημα της είναι επώδυνο λόγω της νευροτοξίνης που έχει. Είναι αναγνωρίσιμη από τα τέσσερα κύρια και τα οκτώ πιο μακριά και λεπτότερα πλοκάμια της, μαζί με ένα διάστικτο «καπέλο» και μοβ εσωτερικό, ενώ έχει συνήθη διάμετρο 6-10 εκατοστά. Όταν είναι νεαρή το χρώμα της είναι πορτοκαλό – καφέ και όταν ενηλικιώνεται παίρνει αυτό το έντονο πορφυρό-μοβ χρώμα.
«Αυτό το είδος είναι επικίνδυνο γιατί είναι μικρό και δεν φαίνεται εύκολα και έχει ένα ιμάτιο που φθάνει τα δύο μέτρα που μπορεί να τσιμπήσει και από μακριά. Άρα το κάνει δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Το πιο οδυνηρό τσίμπημα γενικά των μεδουσών θα το βρούμε στη Μεσόγειο αυτό που συμβαίνει φέτος είναι ότι σε ένα σημαντικό βαθμό οι μοβ μέδουσες άρχισαν να «μπαίνουν» στην Ελλάδα από την Ιταλία, με σημείο εκκίνησης την Ισπανία. Η μεγάλη έξαρση τους έχει πια σε μεγάλο βαθμό να κάνει με την υπέραλίευση και με την κλιματική αλλαγή.
Η μετακίνηση των μοβ μεδουσών εξαρτάται κατά βάση από τα υποθαλάσσια ρεύματα τα οποία είναι πολύ πιο δυνατά από αυτά στην επιφάνεια της θάλασσας και τα οποία φυσικά δεν μπορεί το κοινό να τα προβλέψει ή να τα παρακολουθήσει. Είναι ένας εξαιρετικά αστάθμητος παράγοντας η μετακίνησή τους- μπορεί το πρωί μια παραλία να είναι γεμάτη με μέδουσες και το απόγευμα να έχει καθαρίσει.
