Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) προωθούνται τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια σκηνή ως πράσινη μορφή ενέργειας που αναμένεται να συμβάλουν στον μετριασμό της κλιματικής κρίσης. Εκτιμάται ότι θα έχουν θετικό πρόσημο και στην οικονομική και κοινωνική ευημερία των πολιτών λόγω χαμηλής κοστολόγησης της ενέργειας που προέρχεται από αυτές.
Παρά τα σημαντικά θετικά που αναμένονται, συχνά σημειώνονται αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες (φαινόμενα N.I.M.B.Y., Not In My Back Yard), απέναντι στις σχεδιαζόμενες χωροθετήσεις, μέσα ή δίπλα στα όρια των περιοχών τους, και ιδιαίτερα απέναντι σε εγκαταστάσεις αιολικών και ηλιακών πάρκων μεγάλης κλίμακας και επιφάνειας κάλυψης με κύριο επιχείρημα τις ποικίλες κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχει αναδείξει η σχετική έρευνα.
Η περίπτωση της σχεδιαζόμενης χωροθέτησης φωτοβολταϊκού σταθμού (Φ/Σ) στον ορεινό όγκο του Μενοικίου, στην Περιφερειακή Ενότητα Σερρών (συνολικής έκτασης 4100,92 στρεμμάτων, με 582.123 φωτοβολταϊκά panels και ισχύ 311,434MW) έφερε πλήθος αντιδράσεων στις τοπικές κοινωνίες των Σερρών και αποτέλεσε το κίνητρο επιστημονικής έρευνας η οποία πραγματοποιήθηκε στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ στα πλαίσια εκπόνησης της διπλωματικής εργασίας μεταπτυχιακού επιπέδου από την περιβαλλοντολόγο Χρυσάνθη Ιντζίδου υπό την επίβλεψη του Αν. Καθηγητή Κοινωνιολογίας Ιωάννη Φραγκόπουλου.
