Η κυκλική οικονομία και οι 88 εκατ. τόνοι τροφίμων που καταλήγουν στα σκουπίδια

του Δημήτρη Διαμαντίδη

Πόσα άραγε γνωρίζουμε για την κυκλική οικονομία; Τι είναι και πώς συνδέεται με το φαγητό και τα τρόφιμα που καθημερινά πετιούνται στα σκουπίδια εξαιτίας διάφορων λόγων;

Η πρωτοβουλία της Greenagenda.gr να συνδιοργανώσει στις 19 Μαΐου στο Porto Palace Hotel της Θεσσαλονίκης μαζί με την εταιρεία SGT (Symeon G. Tsomokos SA Corporate Communications) το Green Conference Circular Economy: “Creating Value”, συμπίπτει με μία πολύ σημαντική σχετική πρωτοβουλία του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου.

Τον φετινό Μάιο θα ψηφιστεί μία από τις κυρίαρχες δράσεις της ΕΕ με άξονα την κυκλική οικονομία, η οποία αφορά στον περιορισμό της σπατάλης των τροφίμων και στην αύξηση της ασφάλειας της τροφοδοσίας.

Ο στόχος είναι ένας και μεγαλεπήβολος: να περιοριστούν κατά 50% μέχρι το έτος 2030 οι 88 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων κατάλληλων για κατανάλωση, που πετιούνται στα σκουπίδια κάθε χρόνο στις χώρες της ΕΕ.

Κάθε χρόνο παράγονται διεθνώς 4 δισεκατομμύρια μετρικοί τόνοι τροφίμων, αλλά οι κακές πρακτικές και η ανορθολογική διαχείριση στην συγκομιδή, στην αποθήκευση και στην μεταφορά τους, σε συνδυασμό με την απόρριψη τροφίμων στα σκουπίδια από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, οδηγούν στο εξής εντυπωσιακό όσο και δυσμενές δεδομένο: 30-50% της παραπάνω τεράστιας ποσότητας παραγωγής τροφίμων (δηλαδή 1,2-2 δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους) πετιέται.

Η συνεχής αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού οδηγεί την ανθρωπότητα ενώπιον μίας άνευ προηγουμένου πρόκλησης, που είναι η ικανότητα να τρέφονται επαρκώς 9,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι το έτος 2050.

Η αύξηση της παραγωγής τροφίμων είναι μόνο ένας τρόπος για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα.

Οι σχετικές μελέτες συμφωνούν πως η παροχή περισσότερων τροφίμων μπορεί να γίνει πράξη αρκεί να μειωθούν όσα από αυτά απορρίπτονται στα σκουπίδια.

Το όφελος από μία τέτοια κίνηση θα είναι πολλαπλό: δεν θα ικανοποιηθεί μόνο η ανάγκη για διευρυμένη παροχή τροφής, προκειμένου να αντικατοπτρίζει την ζήτηση, αλλά θα υπάρξει και εξισορρόπηση της πίεσης στις πλουτοπαραγωγικές πηγές, που μας δίνουν τρόφιμα, δηλαδή στο ίδιο το περιβάλλον. Μία ανάλογη δράση θα βοηθήσει και στον περιορισμό των αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου, που η ΕΕ έχει δεσμευτεί να μειώσει κατά 20% μέχρι το έτος 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

Στην ΕΕ οι 88 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων, που καταλήγουν στα σκουπίδια, αντιστοιχούν σε 173 κιλά κατά κεφαλήν ετησίως και αναμένεται να αυξηθούν και να προσεγγίσουν τους 126 εκατομμύρια τόνους μέχρι το έτος 2020, εκτός και εάν αναληφθεί συγκεκριμένη δράση.

Τα νοικοκυριά είναι υπεύθυνα για το 53% της σπατάλης τροφίμων και ακολουθούν η γεωργία-βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων με 19%.

Το catering έπεται με 12%, η πρωτογενής παραγωγή με 11% και η λιανική/χονδρική τροφίμων με 5%.

Με γεωγραφικό κριτήριο (στοιχεία 2013), αυτοί που πετάνε περισσότερα τρόφιμα κατάλληλα για κατανάλωση στα σκουπίδια είναι οι Ολλανδοί με 541 κιλά κατά κεφαλήν και ακολουθούν οι Βέλγοι με 345 κιλά, οι Κύπριοι με 327 κιλά και οι Εσθονοί με 265 κιλά.

Τα λιγότερα πετούν οι Σλοβένοι με 72 κιλά, μετά είναι οι Μαλτέζοι και οι Ρουμάνοι με 76 κιλά, οι Έλληνες με 80 κιλά και οι Τσέχοι με 81 κιλά.

Αν σας άρεσε το άρθρο, Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση