Του Δημήτρη Διαμαντίδη
Αναντιστοιχία μεταξύ παραγωγής και ζήτησης καταγράφεται στη βιολογική παραγωγή και στα σχετικά προϊόντα στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η χώρα να υποχρεώνεται σε εισαγωγές τόσο νωπών όσο και μεταποιημένων βιολογικών προϊόντων.
Επί της ουσίας και όπως προκύπτει τόσο από ερευνητικά, όσο και από πραγματικά παραγωγικά δεδομένα, ενώ αυξάνεται η ζήτηση σε βιολογικά προϊόντα, η παραγωγή τους στην Ελλάδα είναι μικρή.
Παράλληλα, ο νέος κανονισμός που θα διέπει τις λαϊκές αγορές παραγωγών βιολογικών προϊόντων, θέτει επί τάπητος την αναγκαιότητα ύπαρξης ελέγχων.
Επιπλέον, έχει προκύψει αναγκαιότητα για έτερη νομοθετική ρύθμιση της λειτουργίας των πολυλειτουργικών αγροκτημάτων ολοκληρωμένης διαχείρισης, βιολογικής κτηνοτροφίας- αγροδιατροφής και αγροτουρισμού.
Η ζήτηση για βιολογικά προϊόντα αυξάνεται σταθερά και στην Ευρώπη, αλλά το ποσοστό των αγροτών που αποφασίζουν να μετατρέψουν τις εκτάσεις τους σε βιολογικές δεν ακολουθεί την ίδια αύξηση.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως αντιμετωπίζουν μεγάλο κόστος παραγωγής. Ένα νέο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο πρέπει, λοιπόν, να τεθεί σε ισχύ, το οποίο θα παρέχει τόσο τις πολιτικές όσο και τα οικονομικά μέσα που θα κάνουν τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία πιο ελκυστικές για τον αγρότη.
Οι κύριοι λόγοι εφαρμογής ενός νέου νομοθετικού πλαισίου είναι να καλυφθούν περισσότερο οι απαιτήσεις των καταναλωτών, να προληφθούν οι απάτες και να ανταποκριθεί η βιολογική παραγωγή στη ζήτηση των καταναλωτών για τα βιολογικά προϊόντα. Ειδικότερα:
- Οι βιοκαλλιεργητές θα πρέπει να είναι προσεκτικοί για τις περιοχές όπου έχουν επιλέξει να καλλιεργούν τα βιολογικά προϊόντα τους, γιατί θα είναι υπεύθυνοι για τυχόν υπολείμματα που θα βρεθούν στα προϊόντα, ακόμα και αν προέρχονται από τις γειτονικές εκμεταλλεύσεις.
- Οι βιοκαλλιεργητές στις αναπτυσσόμενες χώρες με εντελώς διαφορετικές μετεωρολογικές και περιβαλλοντικές συνθήκες θα πρέπει να συμμορφωθούν με τους κανόνες που θεσπίζονται για τις ευρωπαϊκές συνθήκες.
- Οι αγρότες θα πρέπει να μετατρέψουν σε βιολογικό ολόκληρο το αγροτεμάχιο που διαθέτουν την ίδια χρονική στιγμή και όχι τμηματικά.
Όσον αφορά τις εισαγωγές, θα επιτρέπεται σε τρίτες χώρες να κάνουν εμπορικές συμφωνίες με την ΕΕ με την αμοιβαία αναγνώριση των συστημάτων και των διαδικασιών που διαθέτουν. Θα πρέπει, δηλαδή, η κάθε χώρα να αναγνωρίζει τα προϊόντα της άλλης ως βιολογικά, αφού θα έχουν περάσει πρώτα από συγκεκριμένες διαδικασίες πιστοποίησης.
