Ένας Γερμανός τεχνοκράτης, που ήρθε στη χώρα μας ως απεσταλμένος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών για την ελληνική κρίση, καταλήγει να ερωτευθεί τα ελληνικά βουνά και να γράψει έναν από τους πρώτους οδηγούς για το ορειβατικό σκι. Και μάλιστα, σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», επιμένει να εκδοθεί και στα ελληνικά, αφιερώνοντάς το στους Ελληνες ορειβάτες και στην ελληνική φιλοξενία.
Αυτή είναι η ιστορία (του βιβλίου) του Κρίστιαν Μάγιερ. Σημαντικό στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, ο κ. Μάγιερ ενίσχυσε το προσωπικό της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα το 2012, με αποστολή να ενδυναμώσει τη γνώση της χώρας του γύρω από την ελληνική κρίση. Αρχικά, η απόσπασή του ήταν για διάστημα λίγων μηνών. Ομως οι εξελίξεις τον κράτησαν στη χώρα μας συνολικά 3,5 χρόνια.
«Το καλοκαίρι του 2012 στην Αθήνα ήταν ιδιαίτερα θερμό», λέει στην «Καθημερινή». «Για πολλές ημέρες η θερμοκρασία είχε φθάσει τους 40 βαθμούς κι εγώ δεν μπορούσα να πάω διακοπές, καθώς οι πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Αθήνα ήταν σημαντικές. Ρώτησα λοιπόν έναν φίλο μου, τι θα μπορούσα να κάνω το Σαββατοκύριακο για να πάρω μια ανάσα. «Εχεις δύο επιλογές», μου είπε. «Βουνό ή θάλασσα». Τις ημέρες εκείνες, όμως, ακόμα και η θάλασσα μου φαινόταν υπερβολικά ζεστή. Αποφάσισα λοιπόν να πάω στη Ζήρεια, στην Πελοπόννησο, που είναι κοντά. Εφθασα νωρίς το πρωί, έχοντας πάρει μαζί μου 3 λίτρα νερό και ξεκίνησα την ανάβαση, ανυπομονώντας να αισθανθώ φρέσκο αέρα. Τελικά η ζέστη ήταν τέτοια που χρειάστηκα τρεις φορές περισσότερο χρόνο για να ανέβω και βεβαίως το νερό δεν μου έφθασε».
Μεγαλωμένος στα βουνά της Βαυαρίας και έμπειρος σκιέρ, ο κ. Μάγιερ δεν παραιτήθηκε εύκολα από την πρόθεσή του να γνωρίσει τα ελληνικά βουνά. Απλώς... άλλαξε εποχή, προκειμένου να χαρεί και το αγαπημένο του σπορ: το ορειβατικό σκι. Σταδιακά γνώρισε τη –συγκριτικά με την πατρίδα του μικρή– κοινότητα των Ελλήνων ορειβατών και σκιέρ, έκανε φίλους με τα ίδια ενδιαφέροντα (τα βουνά, όχι την ελληνική κρίση), ανακάλυψε νέα μέρη, απέκτησε γνώση και εμπειρία για τα ελληνικά βουνά.
Η ιδέα να γράψει έναν οδηγό για το ορειβατικό σκι ήρθε τον πρώτο χειμώνα στην Ελλάδα, «κάποια στιγμή σε μια βουνοκορφή με θέα το απέραντο γαλάζιο». Με τη βοήθεια των φίλων και συνορειβατών του Γιάννη Δημητράκη και Βασίλη Τριανταφύλλου κατέγραψε 23 διαδρομές, ενώ τους χάρτες επιμελήθηκε η Πηνελόπη Ματσούκα του εκδοτικού οίκου Ανάβαση, που εξέδωσε και τον οδηγό. Ο οδηγός δίνει πληροφορίες για τα σημεία εκκίνησης, τις δυνατότητες διαμονής στο βουνό, αν χρειάζεται, τη διάρκεια της διαδρομής, το υψόμετρο, τους πιθανούς κινδύνους. Ο οδηγός μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το καλοκαίρι, για πεζοπορικές διαδρομές, ενώ με την επίδειξή του σε συγκεκριμένα μέρη (καταστήματα, καταφύγια, ταβέρνες κ.λπ.) ο εκδρομέας κερδίζει έκπτωση 10%. Αγαπημένο βουνό του κ. Μάγιερ είναι η Δίρφυς, στην κεντρική Εύβοια. «Είναι πολύ εντυπωσιακό βουνό, ένα ανενεργό ηφαίστειο, το οποίο είναι δυσκολότερο από ό,τι περιμένεις. Οταν όμως κατεβαίνεις τη βόρεια πλευρά νομίζεις ότι θα καταλήξεις στη θάλασσα. Αν έχει καλό καιρό βλέπεις από τη Σκόπελο μέχρι το Αγιον Ορος. Αυτό είναι ένα πραγματικά διαφορετικό τοπίο για κάποιον από την Κεντρική Ευρώπη. Παντού γαλάζιο».
Και στα ελληνικά
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Μάγιερ επέμενε να εκδοθεί ο οδηγός και στα ελληνικά, εκτός από τα αγγλικά και τα γερμανικά. Και γι’ αυτό υπάρχει ένας λόγος πέρα από την αγάπη του για τα ελληνικά βουνά, τον οποίο εξηγεί στην εισαγωγή του οδηγού. «Ο πατέρας μου θα χαιρόταν πολύ αν μπορούσε να κρατήσει στα χέρια του αυτό το βιβλιαράκι. Στάλθηκε το 1941 ως νεοσύλλεκτος στην Ελλάδα (με πτυχίο αρχαίων ελληνικών) για να την “κατακτήσει”. Στις επιχειρήσεις στη Ροδόπη έχασε δύο δάχτυλα. Οταν ο λόχος του ξεκίνησε για την Κρήτη βρισκόταν στο νοσοκομείο στην Αθήνα κι έτσι επέζησε με ελάχιστους άλλους από τη μονάδα του. Αυτό που συνέβη, όμως, ήταν να κατακτήσει η Ελλάδα τον πατέρα μου. Σε εμάς τα παιδιά διηγούνταν με ενθουσιασμό για την Ελλάδα, την επισκεπτόταν συχνά και για ένα διάστημα μάλιστα είχε έναν βοηθό από τα Γιάννενα. Γι’ αυτό θα παρακαλούσα όλους εσάς να θεωρήσετε αυτό τον οδηγό εκδρομών για σκι στην Ελλάδα ως ένα αφιέρωμα στη χώρα και στον κόσμο της γραμμένο από γερμανική πένα», αναφέρει και καταλήγει: «Στις κορυφές των βουνών φαίνεται ότι υπάρχει και ζωή πέρα από τις οικονομικές κρίσεις».