Περιβαλλοντικές επιπτώσεις από ιδιωτικό έργο: Μία υπόθεση με ελληνικό ενδιαφέρον στο Δικαστήριο της ΕΕ

Με ποιον τρόπο ενημερώνεται το κοινό ότι καλείται να συμμετάσχει στη διαδικασία έγκρισης ενός έργου στο πλαίσιο της εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων; Πώς γνωστοποιείται στη συνέχεια ότι το έργο έχει εγκριθεί; Αυτά τα ερωτήματα τίθενται στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

O Alain Flausch και 10 άλλοι προσφεύγοντες, μεταξύ των οποίων και διάφοροι σύλλογοι για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, ζητούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας την ακύρωση αποφάσεως με την οποία εγκρίθηκαν η δημιουργία σύνθετου τουριστικού καταλύματος στη νήσο Ίο και οι περιβαλλοντικοί όροι. Το έργο περιλαμβάνει ξενοδοχείο 249 κλινών, τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες, κέντρο αναζωογονήσεως spa και συναφή έργα για την υποστήριξη του κύριου έργου.

Το όλο έργο αναπτύσσεται σε μεγάλη έκταση γης και συνεπάγεται την κατάληψη αιγιαλού, παραλίας και θαλάσσιας εκτάσεως, τα οποία αποτελούν κοινόχρηστα πράγματα.

Στις 2 Αυγούστου 2013 δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα που εκδίδεται στη νήσο Σύρο, η οποία απέχει από την Ίο 55 ναυτικά μίλια, πρόσκληση προς κάθε ενδιαφερόμενο, προκειμένου να λάβει γνώση και να διατυπώσει τις απόψεις του επί της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) που αφορούσε το έργο. Δεν έχει τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου κανένα στοιχείο όσον αφορά την κυκλοφορία της εν λόγω εφημερίδας στην Ίο.

Η προαναφερόμενη πρόσκληση αναρτήθηκε ταυτόχρονα στο κατάστημα της περιφέρειας, το οποίο επίσης βρίσκεται στη Σύρο, όπου τηρείται ο φάκελος της ΜΠΕ και διενεργήθηκε η διαβούλευση. Για τη μετάβαση από την Ίο στη Σύρο απαιτείται κατά κανόνα πολύωρο ταξίδι με δρομολόγιο ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας, το οποίο φαίνεται ότι δεν προσφέρεται σε καθημερινή βάση.

Η επίδικη απόφαση εκδόθηκε στις 8 Αυγούστου 2014. Στις 11 Αυγούστου 2014 αναρτήθηκε στον δικτυακό τόπο ΔΙΑΥΓΕΙΑ και στις 8 Σεπτεμβρίου 2014 στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Τέλος, η αίτηση ακυρώσεως ασκήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2016, ήτοι μετά την πάροδο δεκαοκτώ μηνών και πλέον από την έκδοση της επίδικης αποφάσεως.

Οι αιτούντες ισχυρίζονται ότι έλαβαν γνώση της επίδικης αποφάσεως το πρώτον στις 22 Δεκεμβρίου 2015, όταν παρατήρησαν ότι εκτελούνταν εργασίες για τη λειτουργική σύνδεση του χώρου που προορίζεται για την ανέγερση του τουριστικού καταλύματος.

Η Ανώνυμη Τουριστική και Τεχνική Εταιρεία Εκμετάλλευσης Ακινήτων που είναι κάτοχος των χορηγηθεισών αδειών και εγκρίσεων, υποστηρίζει ότι η αίτηση ακυρώσεως είναι εκπρόθεσμη, καθόσον ασκήθηκε μετά την πάροδο 60 ημερών από την ανάρτηση της αποφάσεως αυτής στον δικτυακό τόπο του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Η οδηγία 2011/92/EΕ (οδηγία ΕΠΕ), για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον προβλέπει ότι το κοινό ενημερώνεται έγκαιρα, με ανακοινώσεις ή με άλλα πρόσφορα μέσα, όπως τα ηλεκτρονικά μέσα όπου αυτά είναι διαθέσιμα, για σε αρχικό στάδιο των διαδικασιών λήψης αποφάσεων σχετικά με το περιβάλλον. Η οδηγία περιέχει κανόνες σχετικά με ένδικα βοηθήματα κατά των αποφάσεων για τις οποίες απαιτείται συμμετοχή του κοινού.

Το ελληνικό προεδρικό διάταγμα 18/1989 προβλέπει για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως προθεσμία εξήντα ημερών που αρχίζει από την επομένη της κοινοποίησης της προσβαλλόμενης πράξης ή της δημοσίευσής της, αν την τελευταία επιβάλλει ο νόμος ή, διαφορετικά από τότε που ο αιτών έλαβε πλήρη γνώση της πράξης.

Με τα ερωτήματα που υπέβαλε, το Συμβούλιο της Επικρατείας ζητεί να διευκρινιστεί εάν η διαδικασία συμμετοχής του κοινού κατά τη χορήγηση της επίμαχης άδειας είναι συμβατή με τις απαιτήσεις της οδηγίας ΕΠΕ και κατά πόσον η προθεσμία για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά της άδειας αυτής άρχιζε από την ανάρτηση της τελευταίας σε δικτυακό τόπο.

Με τις σημερινές της προτάσεις η γενική εισαγγελέας προτείνει στο Δικαστήριο να αποφανθεί ότι:

1) Η οδηγία 2011/92/ΕΕ απαιτεί να υπάρχει ενημέρωση, η οποία να παρέχει στο κοινό που επηρεάζεται από το επίμαχο έργο εύλογη δυνατότητα έγκαιρης και σε αρχικό στάδιο πληροφόρησης σχετικά με τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων που αφορούν σχεδιαζόμενες δραστηριότητες και με τις δυνατότητες συμμετοχής του στη διαδικασία αυτή.

2) Η επιβάρυνση των μελών του ενδιαφερόμενου κοινού που συνδέεται με την άσκηση του δικαιώματος προσβάσεως πρέπει να είναι ανάλογη προς την επιβάρυνση των αρχών.

3) Η επιβάρυνση των μελών του ενδιαφερόμενου κοινού που συνδέεται με τη συμμετοχή στη διαδικασία πρέπει να είναι ανάλογη προς την επιβάρυνση των αρχών.

4) Αντίκειται στην οδηγία 2011/92 να αντιτάσσεται έναντι μελών του ενδιαφερόμενου κοινού που δεν έλαβαν πραγματική γνώση της αδειοδοτήσεως έργου προθεσμία για την άσκηση ενδίκου βοηθήματος που αρχίζει να τρέχει από την ανάρτηση της άδειας στο διαδίκτυο, σε περίπτωση που δεν τους έχει δοθεί προηγουμένως εύλογη δυνατότητα να ενημερωθούν σχετικά με τη διαδικασία αδειοδοτήσεως.

Η υπόθεση τελεί υπό διάσκεψη, ενώ η απόφαση θα εκδοθεί αργότερα.

Δείτε αναλυτικά τις προτάσεις στο curia.europa.eu

Πηγή: lawspot.gr

Αν σας άρεσε το άρθρο, Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση