Μηδενικό κόστος πρώτης ύλης και πολλαπλά οφέλη για το περιβάλλον θα μπορούσαν να προκύψουν από την αξιοποίηση του βιοαερίου από απόβλητα ζώων, τα οποία παράγονται από τις κτηνοτροφικές μονάδες στη Βόρεια Ελλάδα, την Ήπειρο και την Θεσσαλία.
Όπως έχει εκτιμηθεί στο παρελθόν, το δυναμικό παραγωγής βιοαερίου από απόβλητα ζώων, μεταφρασμένο σε μεγαβάτ (MW) ηλεκτροπαραγωγής, εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 86 MW, αντίστοιχο με εκείνο τριών μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών.
Το μεγαλύτερο δυναμικό εντοπίζεται στην Κ. Μακεδονία (δυνητική παραγωγή 33 MW από βοοειδή και 2 MW από χοίρους), ενώ έπονται η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη (συνολικά 16 MW), η Θεσσαλία (15 MW), η Δυτική Μακεδονία (10 MW) και η Ήπειρος (10 MW).
Περιοχές με έντονο ενδιαφέρον για την αξιοποίηση αποβλήτων υπάρχουν αρκετές στη Βόρεια Ελλάδα, όπως ο Πεντάλοφος Θεσσαλονίκης (με πολλά βουστάσια), η Δράμα (με χοιροτροφεία), η Πιερία κτλ..
Εάν σε μια περιοχή συγκεντρώνονται πολλές κτηνοτροφικές μονάδες θα μπορούσαν να επεξεργάζονται από κοινού τα απόβλητά τους, ενώ στις εγκαταστάσεις τους θα είχαν τη δυνατότητα να διαχειρίζονται και απορρίμματα σφαγείων, ελαιουργείων, τυροκομείων κτλ. Ανάλογες πρωτοβουλίες μπορούν να αναλάβουν και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και ομάδες αγροτών, ώστε να συστήσουν εταιρίες από κοινού διαχείρισης αποβλήτων.
Οι μονάδες αξιοποίησης του βιοαερίου από απόβλητα ζώων λειτουργούν ως εξής: τα ζωϊκά απόβλητα διοχετεύονται σε υπόγεια κανάλια, ώστε η μονάδα να είναι καθαρή και μπαίνουν σε έναν "χωνευτή" (δεξαμενή) ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Εκεί παστεριώνονται, αδρανοποιούνται και αναμοχλεύονται και σε διάστημα 24-32 ημερών αποσυντίθενται, παράγοντας μεθάνιο, που είναι πλούσιο σε ενέργεια. Μέρος της παραγόμενης ενέργειας καλύπτει τις ανάγκες της ίδιας της μονάδας και το υπόλοιπο πωλείται στη ΔΕΗ.
Συνολικά στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι παράγονται ετησίως 17.000.000 τόνοι οργανικών αποβλήτων και μπορούν να δημιουργηθούν 10 μονάδες παραγωγής βιοαερίου σε περιοχές με υψηλό δυναμικό πρώτης ύλης (απόβλητα) και περιβαλλοντικά προβλήματα, λόγω ανεξέλεγκτης διάθεσής τους.
Αντικίνητρο αποτελεί το σχετικά μικρό μέγεθος των ελληνικών κτηνοτροφικών μονάδων, ενώ αποτρεπτικά δρουν η απουσία αυστηρού νομικού πλαισίου για τη διαχείριση των ζωϊκών αποβλήτων, η ενδεχόμενη αναποφασιστικότητα των μεγάλων κτηνοτρόφων να στραφούν σε μία νέα δραστηριότητα, η γραφειοκρατία και το περίπλοκο νομικό πλαίσιο για τη διάθεση της παραγόμενης ενέργειας στη ΔΕΗ.
