Η κλιματική αλλαγή απειλεί τους υγροτόπους

του Νίκου Αβουκάτου

Με την αύξηση της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής παρατηρείται μείωση των βροχοπτώσεων ενώ αυξάνονται οι ακραίες βροχοπτώσεις και συνεπώς τα πλημμυρικά φαινόμενα. Υπάρχει κίνδυνος για ερημοποίηση νέων εκτάσεων και μείωση της διαθεσιμότητας νερού. Οι παροχές των ποταμών που τροφοδοτούν τους υγροτόπους με γλυκό νερό, απαραίτητο για την επιβίωση του ανθρώπου και της άγριας ζωής, παρουσιάζουν πλέον μεγάλες διακυμάνσεις.

«Οι περίοδοι ξηρασίας, τους καλοκαιρινούς μήνες, διαρκούν όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα την είσοδο θαλασσινού νερού στα εκβολικά συστήματα των λιμνών και ποταμών», επισημαίνει στη Greenagenda.gr η Ευτέρπη Πατετσίνη, Βιολόγος, MSc Οικολογική Ποιότητα και Διαχείρισης Υδάτων.

Το θαλασσινό νερό αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τους τύπους οικοτόπων και τα είδη των γλυκών νερών. «Γίνεται δηλητήριο για πολλά είδη που δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο υφάλμυρο νερό χάνουν τους οικοτόπους τους και είτε μετακινούνται προς τα ανάντη τμήματα των ποταμών ή πεθαίνουν», σημειώνει η κα. Πατετσίνη.

Η σημασία των υγροτόπων είναι τεράστια για την διατήρηση της άγριας ζωής αλλά και του ανθρώπου. Οι υγρότοποι συμβάλουν στην μετρίαση των επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών. Αποτελούν σημαντικές αποθήκες CO2 (όπως και τα δάση), η αύξηση του οποίου στην ατμόσφαιρα οδηγεί και στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι υγρότοποι αποτελούν ένα φίλτρο καθαρισμού του νερού (τα καλάμια και γενικά η υδρόβια βλάστηση βοηθούν στην κατακράτηση θρεπτικών και επιβλαβών ουσιών όπως βαρέα μέταλλα, τοξίνες κ.α).

Ακόμα, βοηθάνε στον εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφορέα με γλυκό νερό, στην διατήρηση της βιοποικιλότητας, στη συνέχιση της γεωργίας και κτηνοτροφίας.

«Πέρα από τις κλιματικές αλλαγές που έχουν σοβαρές επιπτώσεις στους υγροτόπους οι κύριες απειλές προέρχονται από τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις», τονίζει η κα. Πατετσίνη.

Οι κύριες αιτίες της απώλειας υγροτόπων και της υποβάθμισής τους είναι α) οι σημαντικές αλλαγές στη χρήση γης, ιδίως η αύξηση των γεωργικών εκτάσεων και της βόσκησης μέσω της αποξήρανσης υγροτόπων, β) η ρύπανση του αέρα και των υδάτων, γ) η αυξημένη απορροή θρεπτικών (φωσφορικά και νιτρικά) προς τους υγροτόπους από τις παρακείμενες καλλιεργούμενες εκτάσεις και δ) η εκτροπή του νερού μέσω των φραγμάτων ή αναχωμάτων για άρδευση.

Αν σας άρεσε το άρθρο, Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση