Τη σπουδή του υπουργείου Περιβάλλοντος να «ξεμπερδεύει» με τους δασικούς χάρτες φανερώνει εγκύκλιος που απεστάλη στις δασικές υπηρεσίες για το θέμα των δασωμένων αγρών. Το υπουργείο καλεί τις δασικές υπηρεσίες να αναγνωρίζουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα ιδιωτών ακόμη και χωρίς βεβαίωση από την Κτηματική Υπηρεσία, η οποία απαιτείται από τον νόμο για να αποδείξει ότι η συγκεκριμένη έκταση δεν έχει καταγραφεί ως δημόσιο κτήμα. Επίσης, καλεί τις δασικές υπηρεσίες να μην πραγματοποιούν έρευνα για τους τίτλους του ιδιώτη μέσω του γνωμοδοτικού συμβουλίου δημοσίων κτημάτων.
Οι δασωμένοι αγροί είναι εκτάσεις που στις παλαιές αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1960 (στις οποίες βασίζονται οι δασικοί χάρτες) εμφανίζονται ως μη δασικές, ενώ στις πρόσφατες να καταλαμβάνονται από δασική βλάστηση: με άλλα λόγια, είναι εκτάσεις που εγκαταλείφθηκαν. Για το Δημόσιο, οι δασωμένοι αγροί προστατεύονταν από τη δασική νομοθεσία ως προς τον χαρακτήρα τους. Περαιτέρω, στις περιοχές όπου ισχύει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου, το Δημόσιο τις δήλωνε στο κτηματολόγιο και οι δηλώσεις τους υπερίσχυαν έναντι των ιδιωτών. Αυτό άλλαξε πρόσφατα με τον Ν. 4915/2022. Με μια ρύθμιση το υπουργείο Περιβάλλοντος ήρε τον δασικό χαρακτήρα των δασωμένων αγρών (δηλαδή τους αποχαρακτήρισε όλους οριζόντια). Περαιτέρω, αποφασίστηκε ότι το Δημόσιο δεν θα διεκδικήσει την ιδιοκτησία τους, παρά μόνον αν έχει συγκεκριμένο τίτλο.
Προ ημερών το υπουργείο Περιβάλλοντος εξέδωσε νέα εγκύκλιο προς τις δασικές υπηρεσίες όλες της χώρας, προφανώς μετά την υποβολή διευκρινιστικών ερωτημάτων. Οπως επισημαίνει, η διοικητική διαδικασία για την αναγνώριση των εκτάσεων ως ιδιωτικών με βάση τίτλους που ανάγονται πριν από την ημερομηνία εισαγωγής του αστικού κώδικα (16.2.1946) καταργήθηκε. Επομένως οι δασικές υπηρεσίες το μόνο που πρέπει να διαπιστώσουν είναι αν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας του Δημοσίου (από διαθήκη, δωρεά, δικαστική απόφαση κ.λπ.), αν η έκταση βρίσκεται στην κυριότητα του Δημοσίου από άλλη αιτία (λ.χ. ως κοινόχρηστος χώρος) και αν τυχόν έχει καταγραφεί στα βιβλία δημοσίων κτημάτων ως δημόσιο κτήμα, με βεβαίωση της κτηματικής υπηρεσίας. Και καταλήγει ότι οι δασικές υπηρεσίες δεν πρέπει να διερευνούν τους τίτλους του φερόμενου ιδιοκτήτη, αλλά και να διεκπεραιώνουν τα αιτήματα αναγνώρισης ιδιωτών αν δεν απαντήσει έγκαιρα η Κτηματική Υπηρεσία.
Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»
