Ένας δρόμος στην Ουαλία είναι φτιαγμένος από χρησιμοποιημένες πάνες, αλλά όχι, δεν μυρίζει άσχημα.
Ίσως για πρώτη φορά στον κόσμο, περισσότερες από 100.000 πάνες μίας χρήσης αποτέλεσαν «υλικό» για να ασφαλτοστρωθεί δρόμος στη δυτική Ουαλία.
Πρόκειται για ένα πιλοτικό πρόγραμμα με ενδιαφέρουσες περιβαλλοντικές προεκτάσεις, σημειώνει η Washington Post. Μια αύξηση των αυτοκινητόδρομων από πάνες θα μπορούσε να μειώσει τα απορρίμματα και να επηρεάσει τους γονείς σε όλο τον κόσμο που προσπαθούν να πάρουν μια δύσκολη απόφαση: υφασμάτινες ή πάνες μίας χρήσης;
Οι συγκεκριμένες χρησιμοποιημένες πάνες πλύθηκαν. Στη συνέχεια κομματιάστηκαν και αναμείχθηκαν με άσφαλτο που έστρωσε αυτή την εβδομάδα συνεργείο σε τμήμα μήκους 2,4 χιλιομέτρων, σε αυτοκινητόδρομο.
«Δεν είσαι σίγουρος τι να περιμένεις όταν πηγαίνεις σε έναν δρόμο από πάνες», δήλωσε ο Μπεν Λέικ, βουλευτής, που εκπροσωπεί την περιοχή στο βρετανικό κοινοβούλιο. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα καθώς περπατούσε στον φρεσκοστρωμένο δρόμο, συμπλήρωσε «Μυρίζει σαν… δρόμος».
«Αυτή η κίνηση θα μπορούσε να αλλάξει το παιχνίδι στον τρόπο που προσεγγίζουμε τις υποδομές στην Ουαλία, συμπλήρωσε», επεσήμανε. Παρότι οι άνθρωποι μπορεί να συνεχίσουν να ενθαρρύνονται να στραφούν στις υφασμάτινες πάνες, αυτό βοήθησε να αντιμετωπιστεί τώρα το πρόβλημα που αποτελεί ένα βουνό από πάνες μίας χρήσης που πετάγονται κάθε χρόνο, συμπλήρωσε.
Στην ουαλία χρησιμοποιούνται περίπου 140 εκατ. πάνες τον χρόνο και σε όλη τη Βρετανία εκτιμάται ότι καταλήγουν στα σκουπίδια 3 δισ., περίπου το 2-3% των ετήσιων οικιακών απορριμμάτων.
Οι υφασμάτινες έχουν επίσης περιβαλλοντικό κόστος. Η παρασκευή τους και το πλύσιμό τους απαιτεί κατανάλωση ενέργειας και νερού. Έκθεση της βρετανικής ρυθμιστικής αρχής για το περιβάλλον το 2008 διαπίστωσε ότι ο αντίκτυπος από τις υφασμάτινες πάνες θα μπορούσε να είναι υψηλότερος ή χαμηλότερος σε σύγκριση με εκείνον από τις μίας χρήσης, ανάλογα με το πώς πλένονται.
Ο Τζέισον Χάλετ, καθηγητής βιώσιμης χημικής τεχνολογίας στο Imperial College London, επεσήμανε ότι ασφαλτόστρωση με πάνες «δεν θα κάνει πιο πράσινους τους δρόμους». Και αυτό γιατί τόσο η άσφαλτος όσο και οι πάνες παρασκευάζονται με υδρογονάνθρακες. Όμως, ένας τέτοιος δρόμος «δίνει αναμφισβήτητα περισσότερες επιλογές για τον κύκλο χρήσης του πλαστικού στις πάνες, οπότε κάνει αυτά τα προϊόντα λιγότερο επιβλαβή για το περιβάλλον», συμπλήρωσε.
Αρκετές χώρες έχουν πειραματιστεί με κατασκευή δρόμων από πλαστικά απορρίμματα. Η Ινδία πρωτοστάτησε, με κόλλα φτιαγμένη από τεμαχισμένα πλαστικά απόβλητα σε δρόμο στο Τσενάι το 2002. Από το 2015 η κυβέρνηση απαιτεί η κατασκευή δρόμων σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές να ενσωματώνει πλαστικά απορρίμματα.
Η Ολλανδία δημιούργησε τον πρώτο ποδηλατόδρομο από ανακυκλωμένο πλαστικό. Και η Καλιφόρνια χρησιμοποίησε πλαστικά μπουκάλια και άλλες συσκευασίες για εργασίες ασφαλτόστρωσης σε αυτοκινητόδρομο με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας. Αλλά η Ουαλία πιστεύει ότι είναι η πρώτη που έφτιαξε δρόμο από πάνες.
Πηγή: Lifo.gr
