του Δημήτρη Διαμαντίδη
Πόσο εύκολο είναι για τον πολίτη να έχει πρόσβαση σε επικαιροποιημένη πληροφόρηση για το περιβάλλον όπως για την ποιότητα του αέρα που αναπνέει, για το νερό που πίνει ή για το πρόγραμμα ανακύκλωσης, το οποίο αφορά στην περιοχή ή στον δήμο του;
Μήπως η μόνη ενημέρωση περιβαλλοντικού χαρακτήρα που λαμβάνει από κρατικούς ή κοινοτικούς φορείς και αντιλαμβάνεται είναι αυτή, που αφορά στις Γαλάζιες Σημαίες στις παραλίες;
Σήμερα στην ΕΕ υφίστανται 181 διαφορετικές περιβαλλοντικές αναφορές, που απορρέουν από 58 διαφορετικά πεδία της κοινοτικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Η περισσότερη από αυτή την πληροφόρηση είναι κυρίως σε μορφή κειμένου, που είναι δύσκολο να απλοποιηθεί και να αναλυθεί.
Για να μπορέσουν οι πολίτες της ΕΕ να έχουν πρόσβαση σε κατανοητή ενημέρωση για το περιβάλλον στο οποίο ζουν, η Ευρωπαική Επιτροπή ενέκρινε πριν από λίγες ημέρες ένα σχετικό σχέδιο δράσης.
Αυτό το σχέδιο προβλέπει πως η περιβαλλοντική πληροφόρηση θα είναι διαθέσιμη τοπικά και θα μπορεί να την αξιοποιήσει ο οποιοσδήποτε και όχι μόνο όσοι διαθέτουν εξειδικευμένες γνώσεις.
Οι πέντε προτεραιότητες αυτού του σχεδίου συνοψίζονται στα εξής σημεία:
- Η απόκτηση της κατάλληλης πληροφόρησης θα γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο και στον κατάλληλο χρόνο, ακόμη και εάν χρειαστεί να αλλάξουν οι υποχρεώσεις αναφοράς που προβλέπονται από τους κοινοτικούς κανονισμούς.
- Η χρήση νέων τεχνολογιών στην δημοσιοποίηση της περιβαλλοντικής πληροφόρησης για να επιτυγχάνεται ταχύτητα και ακριβής γεωγραφικός προσδιορισμός.
- Αναβάθμιση της ενεργού διάδοσης της πληροφόρησης ώστε οι πολίτες να καταλαβαίνουν καλύτερα τις συνθήκες του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν.
- Αξιοποίηση και άλλων πηγών δεδομένων όπως από το κοινοτικό πρόγραμμα παρακολούθησης της Γης «Κοπέρνικος».
- Στενότερη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών και της Κομισιόν για να εξασφαλιστεί ότι η περιβαλλοντική πληροφόρηση χρησιμοποιείται όσο γίνεται ευρύτερα.
Τα οφέλη από την πρόσβαση σε καλύτερη και πιο απλοποιημένη ενημέρωση για το περιβάλλον είναι πολλαπλά: α) λιγότερο διοικητικό και γραφειοκρατικό βάρος για τις σχετικές κοινοτικές υπηρεσίες, β) ορθότερες και ταχύτερες αποφάσεις από τους φορείς για θέματα του περιβάλλοντος και γ) ευχέρεια πρόσβασης των πολιτών στην ενημέρωση.
