Πώς οι πεταλούδες μαρτυρούν την ποιότητα του πρασίνου της Θεσσαλονίκης (φωτο)

Τα έντομα μπορούν να αποτελέσουν τους βιοδείκτες εκείνους βάσει των οποίων μπορεί να εκτιμηθεί η ποιότητα των πάρκων και περιοχών πρασίνου εντός των πόλεων, καθώς ακόμη και οι μικρές μεταβολές των περιβαλλοντικών συνθηκών.

Οι πεταλούδες (Λεπιδόπτερα) εν προκειμένω, εκτός από εξαιρετικούς δείκτες της ποιότητας των πάρκων και των περιοχών πρασίνου αυξάνουν και την αισθητική αξία αυτών των χώρων, στοιχείο που συνετέλεσε καταλυτικά στην επιλογή τους. Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί σχετικές έρευνες φοιτητών του ΑΠΘ και τα αποτελέσματά τους θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για πολλές περαιτέρω έρευνες.
 
Αρχικά, τις κοινότητες πεταλούδων σε αστικούς χώρους των δήμων Θεσσαλονίκης και Παύλου Μελά μελέτησαν στο πλαίσιο πτυχιακών διατριβών οι φοιτήτριες του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος (Σχολή Γεωπονίας, Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, ΑΠΘ) Σοφία Καραΐνδρου και Ελένη Γεωργιάδου, αντίστοιχα.

Σε συνολικά έξι περιοχές πρασίνου που εξετάστηκαν σε κάθε δήμο, εντοπίστηκαν περισσότερα από 19 (στον δήμο Θεσσαλονίκης) και 13 (στον δήμο Παύλου Μελά) είδη λεπιδόπτερων, με διαφορετικά επίπεδα πληθυσμού και συχνότητας κάθε είδους.

Ανάμεσα στα χαρακτηριστικά των περιοχών πρασίνου που ευνοούν την παρουσία λεπιδοπτέρων, πρωτεύοντα ρόλο εμφάνισε η κάλυψη με ποώδη και στη συνέχεια θαμνώδη βλάστηση. Αντίθετα, η κάλυψη με δενδρώδη βλάστηση και πολύ πιο έντονα με τσιμέντο επέφερε μείωση των ειδών και της αφθονίας των λεπιδοπτέρων που ζούνε και αναπτύσσονται σε αυτές τις θέσεις.

Σύνοψη βασισμένη στα στοιχεία της Σοφίας Καραϊνδρου. Την απεικόνιση έκαναν οι φοιτητές της Δασολογίας Σοφία Καραϊνδρου και Δημήτρης Φραγκάκης.

Τέλος, μεγάλη συμβολή στην παρουσία λεπιδοπτέρων έχει και η μικρή απόσταση ανάμεσα στις περιοχές πρασίνου: όσο πιο κοντινές ήταν οι περιοχές, τόσο μεγαλύτερο αριθμό ειδών και του πληθυσμού αυτών μπορούν να συντηρήσουν.

Αυτό ακριβώς αποτυπώνει την επίδραση του επονομαζόμενου «πράσινου διαδρόμου» μέσα στο αστικό πράσινο.

Σε μια ακόμη πιο ενδελεχή έρευνα που διεξήχθη στο πλαίσιο πτυχιακής διατριβής του φοιτητή Αθανασίου Μωραϊτη (Τμήμα Βιολογίας, ΑΠΘ), εξετάστηκαν περιοχές πρασίνου εντός του Πανεπιστημιακού campus του ΑΠΘ και καταγράφηκαν τα είδη, οι αφθονίες αλλά και τα ύψη πτήσης κάθε είδους λεπιδοπτέρου κατά τη διάρκεια ενός έτους.

Έτσι, λοιπόν, βρέθηκε ότι ανάμεσα στα 13 είδη λεπιδοπτέρων, τα πιο μικρόσωμα εμφανίζονται σε χαμηλότερο ύψος, σε σχέση με τα πιο μεγαλόσωμα είδη, τα οποία και πετούν σε ύψη άνω των 1,5 μέτρων. Τέλος, η περιοχή πρασίνου που βρίσκεται κοντά σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας (Εθνικής Αμύνης) αλλά και η νησίδα μέσα στο campus, εμφάνισαν τη χαμηλότερη αφθονία, κάτι που προφανώς οφείλεται στην όχληση λόγω των οχημάτων.

Αν σας άρεσε το άρθρο, Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση