Με αφορμή τις αφόρητες ζεστές ημερες του φετινού καλοκαιριού , αναζητήσαμε έρευνες, μελέτες και επιστημονικά πορίσματα για το ακραίο αυτό καιρικό φαινόμενο, που μας ταλαιπωρεί με αυξανόμενη συχνότητα τα τελευταία χρόνια. Βασικό συμπέρασμα, που βέβαια δεν εκπλήσσει κανέναν, είναι η ευθύνη της, προερχόμενης από ανθρωπογενείς παράγοντες, κλιματικής αλλαγής.
Πρόσφατα, ερευνητές που εντρυφούν στα ζητήματα κλιματικής αλλαγής, κατάφεραν να διασυνδέσουν για πρώτη φορά, δείγματα ακραίων καιρικών φαινομένων με ανθρώπινες δραστηριότητες που επηρεάζουν το πλανητικό κλίμα, επιτυγχάνοντας ένα σημαντικό βήμα στην έρευνα για τις κλιματικές συνθήκες. Σύμφωνα με μελέτες της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ, το ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών που σημειώθηκε τον περασμένο Νοέμβριο στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 60 φορές πιο πιθανό να οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, παρά στις φυσικές διακυμάνσεις των καιρικών συστημάτων της γης. Η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας που οφείλεται στις ανθρωπογενείς δραστηριότητες , ενδέχεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη απ’όσο νομίζουμε, αν λάβουμε υπόψιν τα πορίσματα που προέκυψαν μετά από τη μελέτη των δακτυλίων νεκρών δέντρων στη Φινλανδική Λαπωνία, σύμφωνα με τα οποία, αντίθετα με ό,τι βιώνουμε, η φυσική τάση της γης είναι να γίνεται ψυχρότερη κατά 0,3οC ανά χιλιετία, λόγω της σταδιακής απομάκρυνσής της από τον ήλιο. Υπό το πρίσμα αυτό, και τα απότοκα της υπερθέρμανσης ακραία καιρικά φαινόμενα, αποδεικνύονται τελικά «πιο ακραία» απ’όσο είχαν υπολογιστεί.
Σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, οι ζεστές μέρες γίνονται συνεχώς ακόμα πιο ζεστές και το αποτύπωμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη πίσω από το φαινόμενο αυτό, είναι απόλυτά διαπιστωμένο. Από το 1950 τα κύματα καύσωνα, σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν αυξηθεί όχι μόνο σε συχνότητα αλλά και σε διάρκεια, ενώ σύμφωνα πάντα με την σχετική έκθεση, τα τελευταία χρόνια οι εκτάσεις, ανά τον πλανήτη, που έχουν πληγεί από ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι έχουν 50πλασιαστεί! Και δυστυχώς οι καύσωνες δεν λειτουργούν αυτοτελώς, αλλά προκαλούν αλυσιδωτά, παράπλευρα φαινόμενα, όπως ξηρασίες και αύξηση της συχνότητας μεγάλων πυρκαγιών, με τεράστιο αντίκτυπο, όχι μόνο στο προφανές περιβαλλοντικό επίπεδο, αλλά και στο οικονομικό. Υπολογίζεται ότι το κόστος των υψηλών θερμοκρασιών και των συμπαρομαρτούντων φαινομένων, που βίωσε το Τέξας το καλοκαίρι του 2011 άγγιξε τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η συνεπαγωγή μεταξύ καύσωνα και ξηρασίας είναι απόλυτη, υπό την έννοια, ότι όχι μόνο ο καύσωνας προκαλεί ξηρασία αλλά και το αντίστροφο. Το γεγονός αυτό είναι εξηγήσιμο, καθώς τα υγρά εδάφη απορροφούν ενέργεια όταν εξατμίζεται το νερό, η οποία ανακουφίζει την ατμόσφαιρα από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ενώ αντίθετα τα ξηρά εδάφη δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Σύμφωνα με σχετική μελέτη, αν μια περιοχή δεχτεί λιγότερη βροχή από ό,τι συνήθως το διάστημα μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου, υπάρχει πιθανότητα 70% να σημειωθούν περισσότερες ασυνήθιστα ζεστές μέρες τον Ιούλιο. Η σχέση μεταξύ ξηρασίας και υψηλών θερμοκρασιών ισχύει για τις περισσότερες περιοχές του πλανήτη κι έχει διαπιστωθεί στη Βόρεια και Νότια Αμερική, στην Ευρώπη, στην Αυστραλία και αλλού…
Αξίζει τέλος να σημειωθεί, ότι το 2011 ήταν η 35η συνεχόμενη χρονιά που η ετήσια παγκόσμια θερμοκρασία ήταν πάνω από τον μέσο όρο, ενώ από το 2000 είχαμε 11 από τα 13 θερμότερα έτη σε 132 χρόνια.
Πηγή:medsos.gr
