«Οι ελληνικές αρχές οφείλουν να καθορίσουν τα ενδεδειγμένα μέτρα στο σχέδιο διαχείρισης της λεκάνης απορροής του ποταμού Αλιάκμονα, όπως απαιτεί η Οδηγία – Πλαίσιο για τα Νερά (ΟΠΥ, 2000/60/ΕΚ), ώστε να διασφαλισθεί η καλή κατάσταση όλων των υδάτων μέχρι το 2015.» Αυτό δήλωσε ο Επίτροπος Potočnik απαντώντας στην ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, για την ανορθολογική χρήση των νερών του ποταμού Αλιάκμονα για την τροφοδοσία των λιγνιτικών σταθμών της ΔΕΗ.
Παράλληλα, ο Επίτροπος επιβεβαιώνει κάτι που είναι ήδη γνωστό, ότι: “Ως τώρα η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ), όπως όφειλε. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή τον Απρίλιο του 2012 κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Ελλάδας επειδή η χώρα δεν είχε θεσπίσει ούτε είχε υποβάλει τα σχέδια αυτά”. Εξηγεί, επίσης, ότι “η επίτευξη του δεσμευτικού για την Ελλάδα στόχου για «καλή κατάσταση» των υδάτων ως το 2015 προϋποθέτει τη θέσπιση προγραμμάτων παρακολούθησης και τη λήψη οικονομικά αποδοτικών μέτρων για την αντιμετώπιση των σοβαρών πιέσεων που επηρεάζουν την κατάσταση των υδάτων”. Τίποτε από όλα αυτά δεν έχει συμβεί στην περίπτωση του Αλιάκμονα.
Όπως τονίζεται στην ερώτηση, προσφάτως, η ΔΕΗ αποφάσισε να καλύψει εξ ολοκλήρου τις ανάγκες σε νερό των ΑΗΣ Αμυνταίου και Πτολεμαΐδας από τη λίμνη Πολυφύτου που τροφοδοτείται από τον ποταμό Αλιάκμονα. Αυτό σημαίνει αύξηση της ποσότητας που η ΔΕΗ αντλεί από τον Αλιάκμονα από τα 55.000.000 στα 72.000.000 κυβικά μέτρα νερού το χρόνο. Επίσης, ο Αλιάκμονας επιβαρύνεται επιπλέον από τα υπάρχοντα 4 μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα της ΔΕΗ συνολικής ισχύος 922 ΜW, η οποία προσεγγίζει περίπου το 1/3 της συνολικά εγκατεστημένης υδροηλεκτρικής ισχύος της χώρας. Μάλιστα η χρήση αυτή του Αλιάκμονα ξεκινά πολλά χρόνια πίσω.Η ΔΕΗ στράφηκε στον Αλιάκμονα για τις ανάγκες υδροδότησης των λιγνιτικών σταθμών αρχικά το 1997 αφού εξαντλήθηκαν τα υδατικά αποθέματα της λίμνης Βεγορίτιδας, η στάθμη της οποίας κατέβηκε κατά 32,5 μέτρα από το 1955 έως το 2002 ως αποτέλεσμα της χρήσης και από τη ΔΕΗ. Όμως, η επιλογή αυτή συνοδεύτηκε και από σημαντικό επιπλέον κόστος καθώς ο Αλιάκμονας είναι περίπου 60 χλμ μακριά από τον ΑΗΣ Αμυνταίου με τον οποίο έχει αρνητική υψομετρική διαφορά 390 μέτρων, πράγμα που επιβαρύνει οικονομικά τη μεταφορά νερού λόγω του κόστους των αγωγών αλλά και των λειτουργικών δαπανών των αντλιοστασίων.Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε σχετικά:
«Η αξιοπιστία της χώρας δεν είναι μόνο ζήτημα τήρησης στυγνά
δημοσιονομικών στόχων αλλά και συμμόρφωσης με την κοινά συμφωνημένη ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Πρέπει να γίνει σαφές ότι η αυθαιρεσία σε βάρος του περιβάλλοντος είναι αυθαιρεσία σε βάρος όλων μας και ιδιαίτερα των μελλοντικών γενεών. Τα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής δεν αποτελούν απλά μια συμβατική υποχρέωση της χώρας αλλά ένα πολύτιμο εργαλείο βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών μας πόρων σε καιρούς οξείας δημοσιονομικής χρήσης, όπου η περαιτέρω υποβάθμιση του περιβάλλοντος μας κάνει 2 φορές φτωχούς. Οι καθυστερήσεις που παρουσιάζει η Ελλάδα στην κατάθεση αυτών των σχεδίων είναι ανεπίτρεπτη όχι μόνο για τα πρόστιμα που μπορεί να επιφέρει αλλά κυρίως γιατί δίνει χώρο και χρόνο σε κάθε μορφής αυθαίρετες αποφάσεις που θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη του στόχου της «καλής κατάστασης των υδάτων ως το 2015» και υποθηκεύουν την αειφορία γενικότερα».
