Ο «πράσινος» ακτιβισμός» πολλές φορές έχει πολύ ακριβό τίμημα: την ζωή των ακτιβιστών. Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Global Witness, 185 άνθρωποι έχασαν πέρσι τη ζωή τους εξαιτίας δράσεων περιβαλλοντικού ακτιβισμού. Ο αριθμός αυτός σημείωσε αύξηση της τάξεως του 59% σε σχέση με το 2014.
Σύμφωνα με έρευνα, οι χώρες στις οποίες καταγράφονται οι περισσότεροι θάνατοι ακτιβιστών είναι η Βραζιλία, οι Φιλιππίνες και η Κολομβία, με 50, 33 και 26 θανάτους αντιστοίχως.
Οι αυξανόμενες ανάγκες σε φυσικούς πόρους, καλλιέργειες, τροφή και κατοικήσιμες εκτάσεις έχουν οδηγήσει στην υπερεκμετάλλευση πολλών αναπτυσσόμενων περιοχών της Λ. Αμερικής -ιδίως πέριξ του Αμαζονίου- αλλά και στην Ασία και στην Αφρική.
Καθώς οι τιμές των πρώτων υλών σημειώνουν τα τελευταία χρόνια μεγάλη πτώση, πολλές μεγάλες εταιρείες επιδίδονται σε αναζήτηση σπάνιων υλικών ακόμη και στις πλέον απροσπέλαστες γωνιές του πλανήτη.
Στο πλευρό τους έχουν πολλές εθνικές κυβερνήσεις και έτσι ολοένα και περισσότερα πρότζεκτ εξόρυξης ορυκτού πλούτου ξεκινούν σε περιοχές, που μέχρι πρότινος αποτελούσαν παρθένο έδαφος και κατοικούνταν μόνο από αυτόχθονες.
Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, κολοσσοί της παγκοσμιοποιημένης βιομηχανίας κλείνουν ολοένα συχνότερα συμφωνίες με κρατικούς φορείς, χωρίς προηγουμένως να λάβουν τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών. Συχνά μάλιστα η χρήση αστυνομικής και στρατιωτικής βίας για την κατάπνιξη φωνών διαμαρτυρίας από γηγενείς πληθυσμούς και διεθνείς ΜΚΟ είναι ιδιαίτερα βίαιη.
Στη Βραζιλία οι περισσότεροι θάνατοι ακτιβιστών καταγράφονται σε απομακρυσμένες περιοχές στις παρυφές τροπικών δασών του Αμαζονίου. Παρότι η βραζιλιάνικη νομοθεσία απαγορεύει την υλοτομία στα τροπικά δάση, μεγάλες εταιρείες προσλαμβάνουν ολόκληρες εγκληματικές οργανώσεις, προκειμένου να εκφοβίσουν ιθαγενείς με απώτερο στόχο την παράνομη απαλλοτρίωση των ιδιοκτησιών τους.
Το ένα τρίτο της παγκόσμιας ξυλείας που διακινείται παράνομα στον πλανήτη προέρχεται από τη Βραζιλία και η χώρα αυτή θεωρείται η πιο επικίνδυνη για τον «πράσινο» ακτιβισμό.
Το πρόβλημα υπάρχει και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, που έχουν συνυπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση για την Προστασία Αυτοχθόνων Πληθυσμών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας.
Ωστόσο, οι διώξεις και οι δολοφονίες ακτιβιστών δεν απαντώνται μόνο στη Λ. Αμερική, αλλά και στην Ασία και στην Αφρική. Στις Φιλιππίνες, οι περισσότεροι ακτιβιστές που έπεσαν θύματα βίας είχαν αντιταχθεί σε μεγάλα πρότζεκτ κατασκευής ορυχείων για την εξόρυξη νικελίου και χρωμίου.
Σύμφωνα με στοιχεία της Global Witness μεταξύ 2002 και 2013 σκοτώθηκαν 908 ακτιβιστές σε 35 χώρες για θέματα που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 99% των περιπτώσεων δεν έχουν εξιχνιαστεί, ενώ μόλις 10 φερόμενοι δράστες έχουν οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης.
