του Θοδωρή Καραουλάνη
Με κατάθεση εκπρόθεσμης τροπολογίας (παρότι είχε προαναγγελθεί πριν δύο εβδομάδες και προετοιμάζεται τουλάχιστον επί ενάμιση μήνα) και κατεπείγουσα ψήφιση από την Ολομέλεια της Βουλής προσπαθεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να δώσει λύση, υποτίθεται, στο αδιέξοδο του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων - ΙΓΜΕ.
Το κείμενο της τροπολογίας, όπως και η αιτιολογική έκθεση που τη συνοδεύει αποτελούν πλήρη επιβεβαίωση των ρεπορτάζ της Greenagenda (δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ). Υπενθυμίζουμε ότι αρχικά αποκαλύψαμε εγκαίρως το οικονομικό αδιέξοδο του ΙΓΜΕ και την παραίτηση της προηγούμενης διοίκησης, ενώ συνεχίσαμε με την καταγραφή των συζητήσεων για λύσεις από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ.
Ο δρόμος που ακολουθεί το ΥΠΕΝ δυστυχώς δεν δίνει λύση, αλλά απλά μεταθέτει το πρόβλημα…
Η τροπολογία που κατέθεσε και υπερασπίστηκε στη Βουλή ο Γιώργος Σταθάκης προβλέπει την αναστολή μέτρων διοικητικής και αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της κινητής και της ακίνητης περιουσίας του ΙΓΜΕ για διάστημα 12 μηνών. Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του ΥΠΕΝ «αυτό σημαίνει ότι θα μπορούν από αύριο κιόλας οι εργαζόμενοι να λάβουν και πάλι τη μισθοδοσία τους». Μάλιστα ο Γιώργος Σταθάκης μιλώντας στη Βουλή εξήγησε ότι η τροπολογία επείγει καθώς το ΙΓΜΕ «βρισκόταν σε πλήρη παράλυση», «εξαιτίας οικονομικών βαρών που του χρεώνονται αλλά αδυνατεί να εξυπηρετήσει».
Με λίγα λόγια: οι υποχρεώσεις του ΙΓΜΕ από δικαστικές αποφάσεις για ένα ιδιωτικό ασφαλιστικό συμβόλαιο απέναντι στους συνταξιούχους (αλλά και στους εργαζομένους, που επίσης περιμένουν να πάρουν ανάλογα εφάπαξ) παραμένουν – και παραμένει επίσης άγνωστος ο τρόπος που αυτές θα καλυφθούν. Απλά έρχεται η Βουλή και απαγορεύει να κατάσχονται οι λογαριασμοί και η περιουσία του ΙΓΜΕ.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαπίστωση του Υπουργού ότι αιτία του αδιεξόδου είναι ότι οι συνταξιούχοι του ΙΓΜΕ είχαν στραφεί κατά του Ινστιτούτου, διεκδικώντας δικαστικά την αποζημίωση συνταξιοδοτικού πακέτου το οποίο είχε συναφθεί με ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία και είχε λήξει. Και ο Υπουργός σημείωσε ότι αντί να κινηθούν οι ίδιοι κατά της ιδιωτικής εταιρίας, για να πάρουν το μερίδιο που τους αναλογεί, υπήρξε η απαίτηση αυτό να καλυφθεί από το δημόσιο προϋπολογισμό. Το αποτέλεσμα ήταν να μπλοκαριστούν δικαστικά όλοι οι λογαριασμοί του ΙΓΜΕ και να μην μπορεί να λειτουργήσει το Ινστιτούτο.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥΠΕΝ, η κυβέρνηση επιμένει στην αναγκαιότητα λειτουργίας ενός δημόσιου ερευνητικού φορέα που ασχολείται με τον σημαντικό ορυκτό πλούτο, τα πλούσια υπόγεια ύδατα και γενικότερα τα ζητήματα γεωλογικού ενδιαφέροντος. Μάλιστα τονίζεται ότι ο Γιώργος Σταθάκης προτίθεται να ορίσει άμεσα νέα διοίκηση στο ΙΓΜΕ, που θα αναλάβει να επιλύσει τα μακροχρόνια προβλήματα του. Βέβαια αυτό που δεν λέει η ανακοίνωση είναι αυτό που έχει παραδεχθεί δημοσίως ο Υπουργός: ότι κανείς δεν δέχεται να αναλάβει τη διοίκηση σε έναν χρεωκοπημένο οργανισμό με δεσμευμένους τους τραπεζικούς λογαριασμούς. Και αυτό προσπαθεί να λύσει η τροπολογία, μαζί με την καταβολή της μισθοδοσίας των εργαζομένων – και τίποτε άλλο…
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που έχουμε στη διάθεσή μας, η μέση αποζημίωση ανά συνταξιούχο – εργαζόμενο ανέρχεται στο ποσό των 120.000 ευρώ. Η υπόθεση αφορά περίπου 500 εργαζόμενους και συνταξιούχους του ΥΠΕΝ. Το συνολικό κόστος λοιπόν υπερβαίνει μάλλον τα 60 εκατομμύρια ευρώ! Για έναν οργανισμό που έχει προϋπολογισμό της τάξεως των 3-4 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο! Τα χρήματα αυτά στο ΙΓΜΕ ούτε υπάρχουν ούτε μπορούν να βρεθούν! Για αυτόν τον λόγο, μόλις ξεκίνησαν οι σχετικές κατασχέσεις η διοίκηση του ΙΓΜΕ παραιτήθηκε. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, τις οποίες δεν επιβεβαιώνει ούτε το Υπουργείο ούτε οι εργαζόμενοι, κατατέθηκε πρόταση για συμβιβασμό μεταξύ εργαζομένων-συνταξιούχων του ΙΓΜΕ και του Υπουργείου που ανέρχεται στα 50 εκατομμύρια ευρώ! Και αυτό το ποσό όμως είναι τεράστιο για τον οργανισμό. Και δεν εξετάζουμε τα θέματα νομιμότητας μιας τέτοιας δαπάνης, που είναι και ο λόγος που το δημιουργήθηκε το πρόβλημα και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δεν δέχεται να επιχορηγήσει το ΙΓΜΕ με έκτακτα ποσά.
Και ενώ όλοι ασχολούνται με τα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα του ΙΓΜΕ, αυτό που μπαίνει στο περιθώριο είναι αυτό που θα έπρεπε βασικά να απασχολεί τους πάντες: το ερευνητικό και μελετητικό έργο του ΙΓΜΕ. Το οποίο όχι μόνο έχει σταματήσει αλλά με τις εξελίξεις που σύντομα μεσολαβούν (νέες συνταξιοδοτήσεις, έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, απαξίωση αρχείων και εξοπλισμού κλπ) αποτελεί δύσκολη άσκηση η επανεκκίνησή του… Και μάλιστα με τους εργαζόμενους απέναντι στην όποια νέα ηγεσία, λόγω του «αδειάσματος» των αιτημάτων τους από τον αρμόδιο Υπουργό. Όμως το σημαντικό σημείο είναι το έργο και τα δεδομένα του ΙΓΜΕ, οπότε η στρατηγική που θα ακολουθηθεί αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την επόμενη ημέρα του ΙΓΜΕ. Για αυτό θα επανέλθουμε σύντομα με λεπτομέρειες…
